هیچ وقت نمی توانم جایی از زندگی ام را اینقدر دقیق خط بکشم ولی 6 بهمن 70 روزی بود که مرد رویاهای کودکی من مرد . یعنی کودکی من مرد و نوجوانی من متولد شد. سمبل نوجوانی من ضبط نقره ای رنگی بود که دستاورد سرکشی من عصیانگر در یک خانواده بنیاد گرای بی منطق بود. از فردای 6 بهمن 70 همان طوری که پدر بزرگ من مرد؛ من هم کل دنیای کودکی ام رو به خاک سپردم و به دنیای نوجوانی ام رسیدم.